Decyzją Rady Miasta Krakowa skwer pomiędzy Teatrem im. Juliusza Słowackiego, kościołem pw. Świętego Krzyża i ulicą Szpitalną otrzymał imię profesora Jacka Woźniakowskiego - wybitnego intelektualisty katolickiego, wydawcy i uczonego.
Wnioskował o to prezydent Krakowa prof. Jacek Majchrowski, chcąc uczcić swojego poprzednika, który był pierwszym ojcem miasta po przemianach politycznych 1989 roku w latach 1990-1991.
Urodzony 1920 roku w Biórkowie Wielkim w rodzinie ziemiańskiej Woźniakowski jako podchorąży rezerwy krakowskiego 8. Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego wziął udział w kampanii wrześniowej, podczas której został ranny w twarz.
- Potem był członkiem wspierającej Armię Krajową ziemiańskiej organizacji „Tarcza” i żołnierzem AK, adiutantem Konstantego Łubieńskiego, dowódcy obwodu mieleckiego AK - powiedział „Gościowi Niedzielnemu” historyk z Krakowskiego Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej doktor Jarosław Szarek.
„Po wojnie J. Woźniakowski związał się z <Tygodnikiem Powszechnym>. Pisywał tam od pierwszego numeru w 1945 r., potem był sekretarzem redakcji i zastępcą naczelnego. W latach 1957-1959 szefował zaś miesięcznikowi katolickiemu <Znak>. Przez wiele lat był również redaktorem naczelnym i dyrektorem katolickiego wydawnictwa Znak. Napisał wiele książek, m.in. <Góry niewzruszone>, <Co się dzieje ze sztuką?">, <Laik w Rzymie i w Bombaju>, <Zapiski kanadyjskie>. W 2011 r. Wydawnictwo Universitas wydało w sześciu tomach jego <Pisma wybrane>. Aktywnie działał w organizacjach laikatu katolickiego. Był współzałożycielem Klubu Inteligencji Katolickiej w Krakowie, członkiem Papieskiej Rady ds. Kultury. Po przejęciu w 1953 r. <Tygodnika> przez grupę PAX zaczął wykładać historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Przez wiele lat, do 1980 r., władze komunistyczne blokowały jego starania o profesurę” - czytamy w „GN”.
- Jego badania nad dziejami teorii sztuki i krytyki artystycznej w XIX w. były pionierskie na gruncie polskim - powiedział „Gościowi” dyrektor Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Wojciech Bałus.
Był m.in. członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie oraz uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu. W 2006 r. prezydent Lech Kaczyński nadał mu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymał również francuską Legię Honorową i srebrny medal Cracoviae Merenti.
Zmarł w 2012 roku w Warszawie.
Komentarze